sábado, mayo 27, 2006

Quinto Horacio Flaco..

"Tu ne quaesieris (scire nefas) quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. Vt melius, quidquid erit, pati!
seu pluris hiemes, seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, uina liques et spatio breui
spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit inuida
aetas: carpe diem, quam minimum credula postero."

(..Tú no indagues, es ilícito saberlo, qué fin a mí o a ti
los dioses te han concedido, Leuconóe, ni consultes
las cábalas babilónicas. ¡Cuánto mejor es sufrir lo que venga,
tanto si Júpiter te ha otorgado más inviernos o si éste es el último,
que ahora deshace el mar tirreno oponiendo arrecifes:
sé lista, escancia vino y, en nuestra breve vida,
ata corto largas esperanzas. Mientras hablamos,
habrá huido el tiempo envidioso: corta la flor del día,
sin fiarte lo más mínimo del mañana.)


(" Odas, I, 11, 7-8" Horacio)

No hay comentarios:

Publicar un comentario